اصول عکاسی معماری
یکی از اصل های اساسی در عکاسی معماری استفاده از کنترل پرسپکتیو (Perspective control) با تاکید بر خطوط عمودی غیرهمگرا (موازی) است. این امر با تثبیت موقعیت فاصله کانونی دوربین محقق می شود به این صورت که چشم دوربین، عمود بر زمین ( صرف نظر از ارتفاع آن) باشد. این نتیجه را می توان با استفاده از دوربین های لارج فرمت (view camera)، لنز های tilt/shift و یا پست پروسسینگ (post processing) به دست آورد.
به طور سنتی، دوربین های لارج فرمت (ویو کمرا) برای عکاسی معماری مورد استفاده قرار گرفته اند، زیرا این نوع دوربین ها اجازه می دهند تا زاویه و شیب لنز نسبت به سطح فیلم (film plane) تغییر داده شود. این کار کنترل پرسپکتیو را ممکن می سازد، به همان خوبی که تنوع امکانات خلاقانه را فراهم می نماید.
مشابه با عکاسی افقی، در عکاسی معماری هم عمق میدان (Depth Of Field) عمدتاً به صورت عمیق بکار می رود، به طوری که هم پیش زمینه و هم پس زمینه (به بی نهایت) در فوکوس شارپ هستند.
اخیرا دوربین دیجیتال تک لنزی بازتابی (DSLR) در زمینه عکاسی معماری استفاده شده است. این دوربین ها دارای لنزهای قابل جدا شدن، لنزهای Tilt-Shift (معمولا ثابت) با فاصله کانونی مختلف هستند.
کاملا روشن است که عکاسی معماری، عکاسی از ساختمان است و نه یک موجود زنده بنابراین اگر عکسبرداری شامل موجودات زنده باشد، باید در حاشیه قرار بگیرد نه این که به گونه ای باشد که موضوع اصلی یعنی ساختمان را به حاشیه ببرد و خود سوژه اصلی قرار بگیرد. برای حذف عوامل مزاحم در هنگام عکاسی معماری، میتوان از لنز های واید استفاده کرد.
به طور کلی در صورت وجود موجودات زنده در هر عکس، توجه بیننده را به سوی خود جلب می نماید و به همین دلیل حتی الامکان باید از این کار در عکاسی معماری احتراز شود. همچنین وجود عوامل جانبی همچون تیر چراغ برق یا درخت در جلوی یک نمای سنتی، اصلا مناسب نیست چون ممکن است مانعی برای بهتر دیده شدن قسمت هایی از ساختمان شود.
انواع عکاسی معماری
عکاسی معماری به دو نوع داخلی و بیرونی تقسیم بندی شده است که این دو نوع عکاسی شبیه به هم هستند اما دربرخی از موارد آن ها با یکدیگر تفاوت دارند و گاهی اوقات به تجهیزات مختلف نیاز دارند.
عکاسی معماری بیرونی
درعکاسی معماری بیرونی ، معمولا از نور قابل دسترس در روز استفاده می شود و در شب نیز از نور چراغ های خیابان ، چراغ های چشم انداز ، چراغ های بیرونی ساختمان ها و حتی از نور مهتاب در شرایط تاریک استفاده می شود .
در بسیاری از موارد ، در ترکیب کلی یک عکس محوطه سازی در اطراف ساختمان بسیار مهم است و هماهنگی بین محیط و ساختمان حائز اهمیت است .عکاسان معماری بیرونی ، اغلب از گل ها ، درختان ، چشمه ها و مجسمه ها در ترکیب یک عکس کمک می گیرند و از توانایی آن ها برای کمک به هدایت
چشم به ترکیب و موضوع اصلی که ساختمان است ، استفاده می کنند.
یکی دیگر از عکاسی‌های معماری بیرونی، عکاسی هوایی است؛ عکاسی هوایی به گونه‌ای است که چشم اندازه متفاوت و منحصر به فرد از ساختمان نشان می‌دهد. این می‌تواند شامل نشان دادن حدود ملک، مشخص کردن موقعیت مکانی در یک نقطه جغرافیایی باشد.
عکاسی معماری داخلی
هرچند که عکاسان معماری از روشنایی مکمل برای بهبود نور درون یک ساختمان استفاده می کنند ولی عکاسان معماری داخلی با نور های محیطی همانند نور پنجره ها و اشعه ماورابنفش و وسایل روشنایی داخلی سر و کار دارد .
یکی از ویژگی های عکاسی معماری این است که موضوعات عکاسی ثابت هستند ، بنابراین امکان استفاده از ویرایش پس از پردازش برای دستیابی به یک طرح روشنایی متعادل وجود دارد، حتی در غیاب نور اضافی وجود دارد.
بهترین زمان مناسب برای عکاسی معماری
بهترین زمان برای عکاسی معماری، قبل ازطلوع و غروب خورشید است که به ساعت طلایی معروف است. نور خورشید در این ساعت از روز طلایی است و سایه های طولانی ایجاد می کند که گرما، عمق و بافت سوژه را دقیق تر نمایش می دهد. علاوه بر این می توان گفت که در شب نیز می توان عکاسی خوبی انجام داد. ولی ممکن است کار با لنزها، کمی طولانی باشد. در این نوع باید توجه داشت که دانش فنی و درک چگونگی تاثیرگذاری چراغ ها در رنگ و دمای عکسبرداری ، بسیار اهمیت دارد.
تاثیر رنگ در عکاسی معماری
در اصول عکاسی معماری، هدف از انتخاب رنگ این است که به ساختمان و شخصیت آن صادق باشید. بسیاری از جوانب مثبت از فیلترهای پلاریزه یا کلابرتور رنگ را می توان برای به دست آوردن رنگ مناسب استفاده کرد. چراغ های مصنوعی می توانند درک رنگ را کم کنند، بنابراین در هنگام عکاسی در شب یا در داخل خانه باید احتیاط کرد.
سوژه را بشناسیم
سعى کنیم قبل از شروع درباره سازه‌اى که انتخاب کردیم کمى تحقیق کنیم و اطلاعاتى به‌دست بیاریم؛ این کار کمک می‌کنه نقاط قوت سازه رو بشناسیم و بتونیم تمرکز بیشتری روی اون نقاط در ترکیب‌بندی تصویرمون داشته باشیم..
از طرفى در مواردى دانستن داستان پشت صحنه طراحى اون سازه می‌تونه منبع الهام خوبى برامون باشه.
استفاده از مونو کروم
سیاه و سفید می تواند و سیله ی فوق العاده ای برای عکاسی های معماری باشد. شاید عکس فوق العاده ای گرفته باشیداما یک نفر در عکس شماست که کت قرمز روشن پوشیده است.تبدیل به مونو کروم این اشفتگی را در یک چشم به هم زدن از بین می برد. علاوه بر این به یاد داشته باشید که استفاده از سیاه و سفید واقعا ساختار و بافت را در عکس هایتان ارتقا می دهد.
نوردهی طولانی و ایجاد حس حرکت
برخلاف فیلم، هنوز هم عکاسی یک لحظه را ثبت می کند و در زمان متوقف می شود.اما راهی هست که می توانید حس عبور زمان را منتقل کنید!و این کار با استفاده از نوردهی طولانی(long exposure) امکان پذیر است.
با استفاده از سرعت شاتر آهسته المان های متحرک در تصویر شما، تیره می شوند. می تواند صحنه ی یک خیابان شلوغ پر رفت و آمد باشد یا ابرهایی با حرکت آرام درمیان آسمان، بر فراز یک ساختمان.
در هر دوصورت استفاده از سرعت شاتر آهسته ترمیتواند احساس گذر زمان را ایجاد کند.
